Manila jest rozprowadzana do 16 okręgów terytorialnych, które są oryginalnymi miejscowościami z wyjątkiem jednego, dzielnicy Port Area. Każda dzielnica jest gloryfikowana poprzez swoją historię, kulturę i kuchnię. Ten przewodnik zapewnia 9 dzielnic, aby zainteresować podróżnika.

 

14°35′49″N 120°59′1″E

Mapa Manili

Fort Santiago, Intramuros

Miasto Manila znajduje się w zachodniej części Metro Manila, w kierunku zatoki Manila. Na zachodzie graniczą z nim zatoka Manila, na północ Navotas, Quezon City i Caloocan City, na wschód przez San Juan i Mandaluyong City, a na południe przez Pasay i Makati. Jest to najstarsza część metra Manila i siedziba rządu Filipin.

Jednak pomimo swojego historycznego i administracyjnego znaczenia, miasto Manila nie jest w rzeczywistości "centrum miasta" lub "centrum miasta" Metro Manila w tradycyjnym znaczeniu. Metro Manila jest miastem wielobiegunowym, gdzie inne miasta miejskie, takie jak Quezon City, Makati, Taguig i Parañaque, rywalizują lub przekraczają Manilę w biznesie, edukacji, zakupach, rozrywce i turystyce.

W przeciwieństwie do innych części obszaru metra, miasto Manila jest miejscem dla podróżnych, a nie dla turystów. Nawet tak zwane "obszary turystyczne", takie jak Intramuros, Binondo, Ermita i Malate, mogą czuć się trochę drażliwie i chaotycznie, a piękno miasta nie jest oczywiste, ponieważ II wojna światowa zniszczyła wiele historycznej architektury Manili.

Ale Manila ma o wiele więcej niż tylko oko. Niematerialne dziedzictwo, wyjątkowa mieszanka hiszpańskiej, amerykańskiej, chińskiej i rodzimej kultury filipińskiej, pozostaje obecne i może być odczuwane nawet bez udania się do historycznego okręgu Intramuros. Miasto Manila pozostaje centrum kultury Filipin, w którym znajduje się wiele najlepszych muzeów i występów kulturalnych w tym kraju. I jest wiele ukrytych klejnotów do odkrycia, takich jak kościoły kolonialne, zawiłe mauzolea chińskiego cmentarza w Manili, wspaniała nowoczesna architektura Centrum Kultury Filipin, fantastyczne jedzenie z Binondo, czyniąc z Manili "miejsce, w którym pokonano szlak", mimo że jest stolicą kraju.

Historia

Przez ponad trzy stulecia Manila była kolonizowana i administrowana przez Hiszpanię, która pozostawiła trwałe dziedzictwo architektoniczne na Filipinach, zwłaszcza w odniesieniu do kościołów, fortów i innych kolonialnych budynków, które nadal można zobaczyć w ruinach Intramuros, zbudowanych pod koniec 16 wieku. Manila rozpoczęła się jako ugoda na brzegach rzeki Pasig, a jej nazwa pochodzi od "Maynilad", odnosząc się do rośliny mangrowca znanej jako nilad, która była obfita w tym rejonie. Przed przybyciem hiszpańskiego w 16 wieku, Manila była domem dla muzułmańsko-malajskich. W 1571 r., 50 lat po wizycie Magellana na wyspach, hiszpański konkwistador Miguel Lopez de Legazpi uznał Filipiny za kolonię i ustanowił Manilę jako stolicę. Manila była również kolonizowana przez Brytyjczyków przez dwa lata. Manila była częścią Hiszpańskich Indii Wschodnich do 1898 roku, kiedy USA przejęły Filipiny po wojnie hiszpańsko-amerykańskiej.

Manila była najpierw poszukiwana przez Hiszpanów, a potem Amerykanów. Hiszpanie chcieli przeciwstawić się rozwijającemu się imperium portugalskiemu, które prawie wzięło duży kawałek ciasta w lukratywnym handlu przyprawami. Przeprowadzili ją przez Manilę, tak strategicznie położone między Chinami a resztą Azji, a Meksykiem - najbliższy punkt tranzytowy dla towarów z Azji do Europy.

Jego lokalizacja wydawała się dobrze przemyślanym wyborem. Legazpi pięć lat po przyjeździe na Filipiny i osiedleniu się w Cebu w 1565 r. zajęło mu przestawienie się, zanim zdecydowano się ostatecznie przenieść się na północ do Manili w 1571 r. i uczynić ją stolicą nowego terytorium. Liczbami skróciła odległość podróży do drugiej strony imperium w Acapulco. Manila znajduje się również w bardzo łatwym i prostszym zasięgu projektowym dla okrętów żaglowych, które złowiły wiatr handlowy na Pacyfiku, kiedy uderzają na północny wschód do Japonii dla Acapulco i dmuchają właśnie w cieśninie San Bernardino na zachodnią podróż powrotną bez przekierowania się dalej. Co najważniejsze, Manila jest znacznie bliżej niż Cebu do Chin.

Kiedy Meksyk naciskał na niepodległość od Hiszpanii i ostatecznie ją wypchnął, jego lśniące znaczenie zaczęło maleć z powodu zaprzestania handlu Manila-Acapulco Galleon, odcięcia segmentu Acapulco do Vera Cruz i przyspieszyło to, kiedy otwarto Kanał Sueski, umożliwiając chińskiemu eksportowi zmierzanie w przeciwnym kierunku i uczynienie z Singapuru najważniejszego węzła tranzytowego do Europy regionu. W Manili utrzymywano jedynie symboliczną administrację, ponieważ Filipiny były ograniczone do lalek jako jednej z nieosiągalnych i trudno utrzymać hiszpańskie kolonie. Niepewność ta trwała aż do nadejścia nowej epoki imperialistycznej, a kraje zaczęły konkurować o surowce i rynek.

Holandia, Wielka Brytania i Francja były już tam z Niemcami, czując się gdzieś i gotowi wypełniać pustkę, która ma zostać porzucona przez słabnące supermocarstwa. Już teraz Niemcy wąchały sobie drogę po Oceanie Spokojnym jak rekin, pachnący śmiercią, gdy USA, pobudzone przez niespodziewany upadek Hawajów i które desperacko chciały ogródka w Azji dla jej handlu, zwłaszcza z Japonią i Chinami, chwyciły za pierwszą szansę zdobycia Filipin. Filipiny po raz kolejny, tak strategicznie położone, jak wkrótce będzie ogniwem amerykańskiego imperializmu, rozszerzyły jej służbę kolonialną na USA.

Wraz z dynamiczną geopolityką Filipiny, a w szczególności Manila, okazały się manną z nieba, ponieważ Japonia zaczęła wypierać mięśnie. Wynikiem było to, że Filipiny służyły jako pierwsza linia obrony Australii i USA kontynentalnych, aby kupić czas i okazuje się to bardziej korzystne, ponieważ po II wojnie światowej, kiedy komunizm wchodzi na scenę i grozi połknięciem całej Azji Wschodniej z wyjątkiem Japonii, czyniąc Filipiny strefą buforową dla każdego niekorzystnego zdarzenia i tak długo jak przywódcy Manili będą po stronie USA, wszystko będzie w porządku.

Teraz, kiedy komunizm jest pod kontrolą, a każde państwo po obu stronach Pacyfiku zdawało się angażować w gospodarkę wolnorynkową, wszystkie kraje Azji Południowo-Wschodniej gryzą się silnie i mocno. Czynniki czasu, lokalizacji i odległości nie są już brane pod uwagę i ważne jest, aby Manila była tak pokojowa, uporządkowana, produktywna i kreatywna, jak jej sąsiedzi, aby przyciągnąć uwagę odwiedzających.

Będąc miastem z uszami i czułkami, w pełni przystosowanym do amerykańskich i niektórych europejskich tendencji, a w czołówce modernizacji i ciągłego doskonalenia kultury bardziej niż jakiekolwiek inne miasto w Azji Południowo-Wschodniej lub Azji jako całości, Manila była świadkiem lub gospodarzem innowacji - politycznych, kulturalnych, obywatelskich itp.

Tagalog jest głównym językiem używanym w Manili, chociaż większość dobrze wykształconych mieszkańców wyższych klas potrafi mówić po angielsku. Lokalny wariant Hokkiena o silnym wpływie na Tagalog jest używany przez chińską społeczność etniczną.

• 1 Port lotniczy Ninoy Aquino (MNL ^IATA). Główny międzynarodowy port lotniczy Manila.     (zaktualizowano w sierpniu 2019 r.)

Więcej informacji można znaleźć w sekcji dotyczącej portów lotniczych w artykule Metro Manila.

W przypadku podróży promem, głównie z innych części Filipin, ale także z kilku innych portów, zob. rozdział dotyczący łodzi.

W pociągu

LRT Line 1 (LRT-1)

Manila jest obsługiwana przez LRT Line 1 (zieloną lub dawniej żółtą linię na mapach), obsługiwaną przez Light Rail Manila Corporation i LRT Line 2 (niebieską lub dawniej purpurową linię na mapach), obsługiwaną przez Light Rail Transit Authority; oba przecinają się przez miasto Manila, zbiegając się na skrzyżowaniu Rizal Avenue i C.M. Recto Avenue. Linia 1 wykorzystuje tabor kolejowy typu lekkiego i obsługuje Malate, Ermita, Quiapo, Binondo i Santa Cruz, podczas gdy linia 2 wykorzystuje więcej taboru do jazdy i obsługuje Quiapo, Sampaloc i Santa Mesa. Większość miejsc turystycznych znajduje się wzdłuż Żółtej Linii.

Główna regionalna stacja kolejowa metra Manila to Tutuban w Tondo. Na stacji Tutuban, filipińskie Koleje Narodowe (PNR) obsługują linię metra South Commuter, głównie przy użyciu sprzętu byłych Japończyków. Pięćdziesiąt pociągów obsługuje codzienne dojazdy, z linią biegnącą przez Tondo, Sampaloc, Santa Mesa, Paco i San Andres, a następnie przez południowe Metro Manila. Istnieje wymiana z linią 1 na stacji Blumentritt oraz linią 2 na stacji Santa Mesa (ta ostatnia jest jednak połączeniem pośrednim).

Metro jest zapakowane w godzinach szczytu i należy go unikać, jeśli to możliwe. Na metrze, częściowo ze względu na ograniczenia kosmiczne, a częściowo ze względu na bezpieczeństwo, każdy nosi plecaki/torby z przodu.

Autobus lub jeepney

Kilka miejskich i regionalnych tras autobusowych przebiega przez Manilę lub kończy się w Manili. Większość autobusów obsługujących Manilę będzie przejeżdżać przez terminal autobusowy Lawton, który znajduje się przed stacją terminalu centralnego LRT-1. Trasy obejmują punkty w Metro Manila, Laguna, Cavite i Bulacan; taryfy autobusowe zaczynają się zwykle ₱ szesnaście dla autobusów miejskich i ₱ dwunastu dla autobusów prowincjonalnych (od 2019 r.).

Trasy autobusowe w Manili nie są numerowane. Trasa magistrali jest jednak widoczna po stronie magistrali i na tablicy rozdzielczej, wymieniając zarówno punkty końcowe trasy, jak i główne punkty, między którymi będzie obsługiwana dana trasa. W przypadku wątpliwości należy zapytać konduktora autobusowego, czy dany autobus dotrze do określonego miejsca docelowego.

Manila obsługuje również kilka tras jeepney, z których niektóre obsługują trasy wcześniej obsługiwane przez system tramwajowy Manili sprzed II wojny światowej. Terminal autobusowy Lawton jest również głównym terminalem jeepney, z kilkoma jeepneyami przechodzącymi przez, kończącymi lub pochodzącymi z tego terminalu. Ceny zaczynają się o ₱ (od 2019 r.) na pierwsze 4 km (2,5 mi). Podobnie jak autobusy, trasy jeepneya nie są numerowane, ale trasa jest widoczna na burtach jeepneya i na tablicy rozdzielczej, a kierowcy lub specjaliści od barków ogłaszają swój cel i odlot na początku trasy.

Według taksówek

Taksówka na lotnisku w Manili

Taksówki (zwykle oznaczone słowami "taksówka" po bokach sedana) są liczne i łatwe do znalezienia. W godzinach szczytu trudno będzie znaleźć pustą stolik taksówkowy, gdzie ludzie tworzą uporządkowane linie i czekają na pustą taksówkę. Miej ogólny pomysł, ile będzie kosztować podróż, i zapytaj taksówkarza, ile będzie kosztować (w przybliżeniu) dotarcie do miejsca docelowego. Wiadomo było, że taksówkarze nie włączają liczników w momencie rozpoczęcia podróży, tylko po to, aby poinformować pasażerów o opłaceniu taryfy dwukrotnie lub trzykrotnie wyższej od stawki normalnej. Uważaj na taksówki z nieuczciwymi kierowcami, zwłaszcza tymi, którzy korzystają z urządzenia, które pozwala kierowcy podwoić taryfy przez licznik, jak w niektórych taksówkach lotniskowych.

Generalnie, należy przygotować nazwę miejsca przeznaczenia, przybliżoną mapę z punktami orientacyjnymi i szacunkową cenę taryfy przed próbami wsiadania do taksówki na drogach Manili.

Według trzykołowych lub pedicab

Rowery trzykołowe i pedikwie są w mieście Manila ograniczone do niewielkich odległości, ponieważ mogą one mieć dostęp do obszarów trudno dostępnych. Terminale trzykołowe i pedagogiczne znajdują się w całym mieście: głównymi punktami za robienie rowerów trójkołowych i pedikabin w centrum miasta są: terminal autobusowy Lawton, obszar wokół LRT-1 Doroteo Jose i stacje metra MRT-2 Recto, stacja kolejowa Tutuban, Plaza Lacson w Sta. Cruz i Plaza Lorenzo Ruiz w Binondo. Terminale trzykołowe i pedagogiczne znajdują się zwykle obok terminali jeepney i stacji kolejowych.

Zgodnie z przepisami prawa w przypadku pojazdów trzykołowych i pedikabin należy stosować macierz taryfową, która pokazuje taryfy na obszarach obsługiwanych przez pojazd i jest zwykle stosowana na krótkie odległości. W przypadku dłuższych odległości nierzadko negocjować z kierowcą wcześniejsze opłaty.

Według Calesa

W Ermicie, Intramuros i Binondo nadal można jeździć na kalesie, tradycyjnym wózku ciągnionym przez konie. Chociaż większość miejscowych mieszkańców nie korzysta już ze znaczącej formy transportu, kalesje są użyteczne do przechodzenia przez wąskie ulice (podobne do pojazdów trzykołowych i peditaków) oraz do poczucia transportu w kolonialnym Manili. Taryfy są negocjowane z wyprzedzeniem z kochero (kierowcą), a jednogodzinna przejażdżka dla dwóch osób kosztuje zwykle około ₱ 50-70.

Głównymi miejscami turystycznymi w Manili są głównie zatoki Manila.

Punkty orientacyjne

Brama Intramuros

Bulevard Roxas

Plaza Lawton z Pocztą Centralną w Manili w tle

• Bonifacio Shrine - sanktuarium na cześć Andresa Bonifacio, który był jednym z Filipińczyków walczącym i walczącym o wolność dla kraju przeciwko siłom hiszpańskim.
• Chinatown - Manila ma jedną z największych i najstarszych chinatowów na świecie, gdzie można znaleźć egzotyczne chińskie towary i pyszną kuchnię.
• Coconut Palace - rezydencja zamówiona i zbudowana wzdłuż nabrzeża przez First Lady Imelda Marcos na wizytę papieża Jana Pawła II w 1981 roku. Zajmuje się nim wiceprzewodniczący i jest otwarty na wizyty publiczne (poprzez powołanie biura wiceprezesa, pozostawienie numeru telefonu zwrotnego i oczekiwanie na potwierdzenie).
• Intramuros - Na północnym krańcu zatoki leżą pozostałości starej, ściennej osady hiszpańskiej w Manili, Intramuros (hiszpański "w murach"). Intramuros zawiera jedne z najciekawszych muzeów, ruin i kościołów miasta, w tym katedrę w Manili i kościół San Agustin, jeden z najpiękniejszych kościołów w mieście.
• Mabini Shrine - były dom Apolinario Mabini. Mabini był prawnikiem i walczył o niepodległość Filipin. W czasie okupacji amerykańskiej dom stał się pierwszą intelektualną siedzibą Pierwszej Republiki Filipińskiej.
• Malacañang Palace - Manila jest gospodarzem oficjalnego miejsca zamieszkania prezydenta Filipin. Idąc tutaj, zobaczycie wspaniałe miejsca. Ludzie mogą później wędrować po ogrodzie.
• Manila Hotel - tuż obok Intramuros i na skraju zatoki Manila jest piękny i historyczny hotel Manila, spuścizna amerykańskiej epoki kolonialnej i miejsce, gdzie generał Douglas MacArthur zamieszkał przed II wojną światową.
• Plaza San Luis - kompleks handlowy składający się z pięciu domów; Casa Manila, Casa Urdaneta, Casa Blanca, Los Hidalgos i El Hogar Filipino. Plaza San Luis przedstawia architekturę Filipińsko-latynoską. Poza sklepami z pamiątkami w Casa Manila znajduje się muzeum.
• Roxas Boulevard - szerokie bulwary biegnące wzdłuż wybrzeży Zatoki Manila, znane są z jego widoków na słynne zachody słońca w Manili i rozciąganie drzew kokosowych. Boulevard oferuje szeroki wybór hoteli, restauracji i znaczących punktów orientacyjnych.
• Uniwersytet Santo Tomas (Universidad de Santo Tomas (UST)). Ten uniwersytet jest najstarszym i pierwszym uniwersytetem w Azji i na Filipinach. Japończycy użyli go jako obozu podczas okupacji, gdzie uwięziono około 10.000 osób, mimo że może on pomieścić tylko 4.000. (zaktualizowano w lipcu 2016 r.)
• Teatr Metropolitalny w Manili - Teatr Metropolitalny w Manili lub MET to dzieło sztuki zaprojektowane przez filipińskiego architekta Juana M. de Guzmana Arellano i zainaugurowane 10 grudnia 1931 r., o wydajności 1670. Teatr jest na Padre Burgos Avenue, niedaleko Central Post Office w Manili. Odnowiona pod auspicjami Imeldy Marcos, teraz podlega zarządzaniu zaniedbaniami i dekadencją.
• Poczta Centralna w Manili - Zaprojektowany przez filipińskiego architekta Juana Marcos de Guzman Arellano, w bardzo widocznym miejscu wizualnym i dowodzącym pierwszego Centrum Obywatelskiego w Manili i mogący być doskonałym miejscem dla budynku Senatu, budynek Poczty został zbudowany w architekturze neoklasycznej w 1926 roku. Został poważnie uszkodzony podczas II wojny światowej i odbudowany w 1946 r., zachowując większość oryginalnego projektu. Jest w dzielnicy Intramuros miasta, na brzegu rzeki Pasig. Z przodu budynku znajduje się plac Liwasang Bonifacio (obecnie znany jako Plaza Lawton).

Muzea

Oferty muzealne Manili znacznie się poprawiły dzięki renowacji starych ulubionych, takich jak Muzeum Narodowe Filipińczyków i Muzeum Ayala. Inne muzea w mieście to Bahay Chinoy (Chiński Dom), Casa Manila, Muzeum San Agustin, Muzeum Historii Politycznej Filipińskiej i Muzeum Pambata.

• Muzeum Narodowe Filipin (Pambansang Museo ng Pilipinas), P. Burgos Ave, ☏ 63 2 527-1209. Zbudowane i otwarte w latach 1900., muzeum przedstawia znaczące zbiory z archeologii, sztuki, własności kulturowych, zoologii, botaniki i wielu innych. Muzeum Narodowe Filipin jest instytucją rządową na Filipinach i służy jako instytucja edukacyjna, naukowa i kulturalna do ochrony różnych stałych zbiorów narodowych, obejmujących artystykę etnograficzną, antropologiczną, archeologiczną i wizualną Filipin. Od 1998 r. Muzeum Narodowe jest organem regulacyjnym i wykonawczym rządu krajowego zajmującym się przywracaniem i ochroną ważnych dóbr, obiektów i rezerwacji kulturowych na całym Filipinach. Muzeum Narodowe prowadzi Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych, Narodowe Muzeum Antropologii, Narodowe Muzeum Historii Naturalnej i Narodowe Planetarium, w pobliżu parku Rizal. Wolny. (zaktualizowano w lipcu 2016 r.)
• National Art Gallery jest repozytorium dzieł filipińskich mistrzów. Bardziej niż malarstwo o rozmiarach życia Juana Luny zatytułowane "Spolarium", potężny obraz w formie klasycznych tematów i romantyzm w stylu, jest muzealną wersją "Mona Lisa", czyli najbardziej cenioną filipińską sztuką.
• Muzeum Historii Politycznej Filipin (Muzeum Narodowego Instytutu Historycznego), T.M. Kalaw Ave. Zawiera dokumenty takie jak podpisanie Niepodległości wystawione w świątecznej, podobnej do grobu prezentacji. 
• Metropolitan Museum of Manila (Met Museum), Bangko Sentral ng Pilipinas Complex, Roxas Blvd (wzdłuż bulwaru Roxas, naprzeciwko klubu Manila Yacht.), ☏ 63 2 521-1517. M-Sa 9-6:00. Imelda, zainaugurowana w dzień św. Imeldy, prezentowała prace Caravaggio. To, pierwsze muzeum sztuki w Manili, prezentuje zarówno tradycyjną, latynoską, jak i nowoczesną sztukę z jej eksponatami. 
• Bahay Tsinoy. jedno z dobrze znanych muzeów Manili; zobacz chińskie biografie i ich wkład w historię Filipin. 
• Museo Pambata , Roxas Boulevard cnr South Drive (z EDSA skręć w prawo na Roxas Boulevard, a następnie włącz T.M. Kalaw Street. Z Quiapo, weź Most Quezon na ulicę Padre Burgos, a potem skręć w lewo na Roxas Boulevard. Można też przyjmować LRT-1 lub jeepney (A. Mabini (trasa), wysiadaj na United Nations Avenue i idź do Roxas Boulevard. Museo Pambata jest tuż obok ambasady USA), ☏ +63 2 523-1797. Aug-Mar: 8:00-5:00, Kwiecień-Lipiec 9:00-5:00. Interaktywne muzeum dziecięce, pierwsze tego typu na Filipinach. Otwarty w 1994 r. Museo Pambata jest marzeniem o Nina Lim-Yuson, która została zainspirowana przez Boston Children's Museum, aby otworzyć podobną placówkę w Manili. ₱ sto. 

Parki

Park Rizal

• Rizal Park Tuż przed walonym miastem jest Rizal Park bardziej znany jako Luneta. Luneta to miejsce dla muzeów narodowych, restauracji w zatoce, teatru na świeżym powietrzu z darmowymi koncertami muzyki klasycznej i uznanymi międzynarodowymi filmami, planetarium, otwartą salę gimnastyczną dla początkujących porannych joggingu i entuzjastów tai chi czy salę balową. Oferuje japońskie, chińskie, filipińskie ogrody, orchidarium, akwarium i muzeum dla dzieci. Jest to popularne miejsce spotkań dla pikników rodzinnych i scen kochanków, i było miejscem egzekucji Jose Rizal, bohatera narodowego Filipin, i inauguracyjnym stoiskiem dla nadchodzącego prezydenta.
• Paco Park został zbudowany jako miejsce spoczynku dla hiszpańskich rodzin mieszkających w Manili. Po egzekucji Jose Rizala jego szczątki zostały tu wysłane i pogrzebane, co dziś upamiętnia pomnik w parku. Obecnie jest to park publiczny z pasami joggingu i koncertami na otwartym powietrzu, a także popularne miejsce ślubów. Jest on dostępny taksówką i autobusem lub 10 minut spacerem od stacji ONZ LRT-1.
• Park Leśny Arroceros W centrum Manili, Park Leśny Arroceros jest 2,2-hektarową częścią ziemi za starym Teatrem Metropolitalnym. Arroceros dostał swoją nazwę, co oznacza "handlarzy ryżu", z handlu ryżem wzdłuż rzeki Pasig w okresie wczesnych kolonii.

Przyroda i dzika przyroda

• Zoo w Manili. Raczej spadek i potrzeba drastycznych remontów. Ogród zoologiczny w Manili zajmuje powierzchnię 0,055 km². Dostępny przez stację LRT-1 Quirino. 
• Park Oceaniczny Manila jest znacznie lepiej utrzymywanym morskim obiektem dzikiej fauny, który stoi za Quirino Grandstand w Rizal Park. Oceanarium o powierzchni 8 000 m² (86 000 stóp kwadratowych) jest większe niż podwodne oceanarium Sentosa w Singapurze i ma 25-metrowy (82 stóp) podwodny tunel akrylowy. Głównie dostępny taksówką, ale można chodzić, jeśli jesteś w pobliżu Rizal Park.
• Grunty Balara

Kościoły

Katedra w Manili

Zewnątrz Kościoła San Agustin

Hiszpańskie kościoły kolonialne

Kościoły kolonialne barokowe, w których niegdyś dumne okazują się przeszłość, szczególnie przed II wojną światową, ale bezcelowe zniszczenie Japończyków i równie winnych amerykańskich żołnierzy podczas Bitwy o Manilę w 1945 roku rozwiązało to wszystko z wyjątkiem garstki pozostałych. Brak konserwacji, wandalizmu, kradzieży i braku odpowiedniej świadomości, poradnictwa czy edukacji przez administrowanie duchownymi i architektami, którzy podejmowali próby renowacji (mnożyły się kolejne incydenty w prowincjach) skomplikował już żałosny stan pozostałych kościołów.

• Kościół San Agustin
• Katedra w Manili
• Kościół Małżeński
• Kościół Santa Ana
• Kościół Binondo
• Kościół Santa Cruz
• Kościół San Nicolas
• Kościół Tondo
• Bazylika San Sebastian - Jedyny kościół stalowy w Azji, Europejczycy byli zmęczeni budowaniem kościoła w kółko po pożarach i trzęsieniach ziemi, w końcu zdecydowali się zbudować katedrę w postaci stali. Materiały zostały zamówione z Europy, a architektem jest Gustav Eiffel. architekt wieży Eiffla we Francji. Jego gotycka architektura może sprawić, że pomyślisz, że jesteś gdzieś w środku Europy.

Iglezja w kościołach krysto

Oprócz interesujących hiszpańskich kościołów kolonialnych, istnieje jedna grupa struktur kościelnych należących do Iglesia w Cristo, rodzinny kościół reformatorski założony przez Manileño o nazwisku Felix Manalo w 1914 r., który jest wyjątkowym filipińskim, nieco równoległym do Mormonów Świętych Ostatniego Dnia (jego kultyzmu i zdyscyplinowanego reżimu od jej zgromadzenia), to zasługuje na ciekawość. Te unikatowe kościoły mają dwie wyjątkowe cechy: że są trzymane w nieskazitelnym stanie białym (z kilkoma kolorowymi podkreśleniami) i wznoszą się na niebo jak te gotyckie katedry, czy Sagrada Familia w Barcelonie, czy Salt Lake Temple w Utah. W niektórych przypadkach wyruszyli na środek zielonej wsi na przedmieściach Metro Manila. Ale nawet w samym środku miejskiej dżungli w Manili, nie da się nic poradzić, jak zauważyć jej wieże i pająki rzucające się przez chmury wśród ruchliwych skylinów.

Nie nadano jeszcze nazwy temu stylowi architektonicznemu, ale można go bezpiecznie nazwać Philippine Gothic Revival, a kościoły pokazują zwyczajowych podejrzanych o gótyckie ślady, roboty i różyce, z naciskiem na pionowość i zauważalne rodzime motywy geometryczne jako substytut. Szczegóły są gustowne i niesamowite.

Jego "Watykan" znajduje się w dystrykcie New Era w Quezon City i można go łatwo zobaczyć z odległości około dwóch do trzech mil od wszystkich kierunków, zwiastujących się w zamku przypominającym Kopciuszek, ich głównego przybytku i siedziby głównej.

Święte dni

Manileños to głównie pobożni katolicy. Pod innym kątem, będąc dotkniętym problemami i dolegliwościami, Manileños może nie mieć zbyt wiele alternatywy i poczuć, że niektóre rzeczy są po prostu poza ich kontrolą, a najlepszym sposobem jest poprosić o odpowiedzi i rozwiązania swoich ulubionych świętych. Niektóre ulice prowadzące do kościoła ojczystego patrona świętego są bardzo ciasne w czasie ich specjalnych dni.

Z antropologicznego punktu widzenia jest to również dobry przykład codziennego życia mieszkańców, młodych i starych, mężczyzn i kobiet.

• St. Jude Thaddeus Shrine, dystrykt San Miguel, Manila - w pobliżu Pałacu Malacañan, ten kościół jest najbardziej ruchliwy w czwartki.
• Matka Boża Wiecznej Pomocy, Dystrykt Baclaran, Pasay City. - W pobliżu granicy Parañaque i obsługiwanej przez LRT Line 1, Kościół ten jest najżywszy w środy, szczególnie dlatego, że otaczający obszar jest dywany przez pchli targ.
• Czarna Bazylika Nazareńska, dystrykt Quiapo, Manila - jej święto przypada 9 stycznia, ale jej wyjątkowy dzień przypada na piątki.

Kalesa w Intramuros

Łuk Przyjaźni Filipińsko-Chińskiej w Binondo

Chiński Ogród Rizal Park

Wycieczki

Historyczne serce Manili wycieczki w sposób historyczny. Uważaj na dotyk, zwłaszcza w okolicach Rizal Park, i negocjuj ceny z Cochero, aby uniknąć rozerwania.

Najbardziej zaludniona dzielnica Manili, Tondo, może być zbadana z przewodnikiem. Nie ma zorganizowanych biur podróży, ale można zapytać wielu mieszkańców, którzy znają życie w tym wielkim slumsie. Uważaj na kłopoty jak gangi i bandyci, ale twoja wycieczka może się udać, jeśli nie sprowokujesz podejrzanych ludzi w tym.

Fiestas i festiwale

Manila jest tylko trochę doświadczeniem filipińskich pól, a jeśli masz czas do stracenia, to może pomóc ci połączyć się z różnorodnością stolicy kultury Filipin.

Obchody Nowego Roku są naznaczone hałasem i są obchodzone dwa razy. Tradycyjny Nowy Rok, oparty na kalendarzu gregoriańskim, obchodzony jest niemal wszędzie, od rozłupywania pirackich pilotów na ulicach po wspaniałe pokazy fajerwerków na Rizal Park. Styczeń 1 jest koszmarem dla wielu mieszkańców, z dymem, śmieciami i gorszymi, rannymi merrycystami, jak również wielu pijanych mieszkańców i wymarłych. W Binondo znów przychodzi Nowy Rok, a ulice ożywiają się z wystrzałem w ogień i tańcami Smoka i Lwa.

Drugi tydzień stycznia uwydatnia uczta czarnej Nazarejczyki, przyciągając olbrzymi tłum roznoszący stare ulice miasta z Binondo do Quiapo. Uroczystość trwa około tygodnia, zaczynając od przeniesienia czarnego drewnianego wizerunku Jezusa do Quirino Grandstand, gdzie rozpoczyna się rytuał pocałunku i wycierania ręczników na obrazie (pahalik), po którym następuje procesja repliki Nazarenes i klimat Traslación. Bezpieczeństwo staje się poważnym problemem i może być kłopotem dla niektórych oportunistycznych turystów, którzy chcą dołączyć do tłumu w tym świętym święcie, ponieważ cała przestrzeń jest zajęta. Jeśli tłum z 9 stycznia nie wystarczy, to w okręgach robotniczych Tondo i Pandacan organizowane są festiwale Santo Niño. Ulice wspomnianych dzielnic stają się miejscami dla parad tanecznych i procesji obrazu dziecka Jezusa. Cały Dzień Świętych w Manili to uroczysta uroczystość, z rodzinami odwiedzającymi groby swoich bliskich na głównym cmentarzu miasta, Cmentarzu Manila Północnym, ale nie jest wskazane, aby dołączyć do tłumu ludzi z Manili odwiedzić kilka grobów historycznych postaci.

Manila jest ośrodkiem edukacyjnym i jest domem dla wielu prestiżowych uniwersytetów na Filipinach. Większość znanych instytucji szkolnictwa wyższego w mieście znajduje się na uniwersytecie w Belcie lub U-Belt, jak Uniwersytet Santo Tomas, Uniwersytet Dalekiego Wschodu, Uniwersytet Wschodni, Uniwersytet Narodowy i Uniwersytet San Beda, podczas gdy niektóre znajdują się wewnątrz Intramuros (np. Colegio de San Juan de Philipan, Lyceum Pines University) lub wzdłuż korytarza Taft Avenue między Ermitą a Malate (np. Adamson University, De La Salle University). uniwersytety Manili mają znaczną liczbę studentów zagranicznych; czesne jest znacznie niższe, a system edukacyjny jest podobny do amerykańskiego.

Rynki publiczne

Rynki publiczne to mikrokosmos Manili. Praktycznie, Manileños ze wszystkich środowisk przychodzi tu, aby kupować swoje codzienne potrzeby. Są tak żywe i kolorowe jak każdy rynek w Tajlandii, Laosie, Kambodży czy Wietnamie. Na ogół są one podzielone na sekcje mokre i suche oraz na inny odcinek jadalny. Jadalnia jest bardzo tania i może być całkowicie higieniczna. Po prostu uważaj na ogromny blok lodu ciągnięty wzdłuż podłogi w drodze z ciężarówki dostawczej do kabiny. Jeśli zobaczycie, że jedna została dostarczona w ten sposób, nieważne, nie jedz tam, nigdy. Żartując na bok, posiłek z napełnianiem będzie kosztował tylko ₱.

Centra handlowe

Robinsons Place Manila, największe centrum handlowe w mieście

Jednym z doświadczeń, które musisz wypróbować w Manili jest zakupy, a najlepszym sposobem na zakupy w Manili jest pójście do "tiangge", targu straganów, gdzie wszystko może być przedmiotem targów. Istnieje wiele rynków pcheł rozrzuconych wokół miasta, gdzie serwowane są rękodzieła, ubrania, antyki i pamiątki ciekawe. Te pchele targi oferują prawie wszystko: gadżety, ubrania, torby, buty, jedzenie, meble, antyki, biżuteria, a nawet książki, które są często sprzedawane po niższych cenach.

Oprócz pchlego rynku i bazarów, Manila jest również domem nowoczesnych i zachodnich centrów handlowych oferujących produkty markowe, znajdują się one głównie w okręgach handlowych, finansowych i kulturalnych Ermita i Malate, które są znane z bycia głównym miejscem sprzedaży w Manili. Robinsons Place Manila to największe centrum handlowe w mieście, nowoczesne centrum handlowe w dzielnicy Ermita, gdzie znajduje się wiele międzynarodowych i lokalnych sklepów detalicznych, restauracji i obiektów rozrywkowych. Harrison Plaza znajduje się również w dzielnicy Malate, jest uważany za pierwsze i najstarsze centrum handlowe w kraju.

Inne główne centra handlowe w mieście to SM City Manila, SM City San Lazaro, Robinsons Otis i Lucky Chinatown Mall. Manila jest znana z tego, że jest głównym centrum handlowym Filipin, od nowoczesnych centrów handlowych po kolorowe i tradycyjne rynki, a wszystko to w Manili.

Ukaj-ukaj

Divisoria, raj dla kupujących

Jeśli zobaczycie tylko każdego Toma, Dicka i Harry'ego w dzielnicy w Manili, ubranego na wstawce Abercrombie & Fitch i dżinsy Levi'ego, szanse są jego oryginalne i kupione u ukay-ukays. Jak ich stać? Ukay-ukay jest odpowiedzią. To odpowiedź Filipin na Armię Zbawienia. Obecnie są wszędzie i Manileños ich kocha. To skurcz słowa "Hukay" z Tagalogu, oznaczającego kopanie, opis dokładnych działań, które miały miejsce podczas plotek przez kosze ubrań. Ale w tych sklepach nie zainstalowano koszy, tylko ubrania dobrze wiszane na stojakach. Za mniej niż ₱, można znaleźć cechy odzieży z etykietami. Im bardziej przedsiębiorczy świadczy usługi w zakresie doręczania i roamingu w domu, tym bardziej zawiesza się je na stojakach zainstalowanych w domach pediatrycznych. Sądząc po wysokich kosztach utrzymania większości klasy średniej i gwałtownie rosnących cenach benzyny, mogą tu zostać.

To również wspaniałe dla turysty budżetu, który nie chciałby mieć kłopotów z pakowaniem i noszeniem ubrań, po prostu kupując je tutaj, a następnie wyrzucając je gdzieś, kiedy gromadzą się jego pamiątki.

Jedzenie na ulicy

Żywność uliczna jest często określana jako "pantawid gutom" lub pokarm do przypływania, coś, co tymczasowo przyśpiesza warczenie żołądka, sprzedawana w małych stoiskach, stojakach spożywczych lub wózkach spożywczych, które powstają w miejscach o dużym natężeniu ruchu pieszego. Tanie i pospieszne, może to być coś, co dojeżdżający do pracy mogą żuć i połykać, lub przełykać w kilka sekund, podczas przenoszenia z jednej trasy do innej, lub z stacji do stacji, z szybkim zatrzymaniem na sushi, siomai, barbecue lub hot-doga.

Różnorodność ulicznej żywności jest ogromna i może być nagrodą dla prawdziwie przygodowego podróżnika. Niektóre godne uwagi przykłady to: balut (gotowany zarodek kaczki), piłka rybna, kwek-kwek (gotowane jaja kacze, kurze lub przepiórki pokryte pomarańczową baterią i głęboko smażone w gorącym oleju), isaw (grillowane jelita kurze) i banana (filipińska plantana smażona w gorącym orzechu olej powlekany karmelizowanym cukrem brązowym).

Pracownicy o niskich dochodach i studenci protekcjonują najbardziej, gdy dojeżdżają do swoich domów, często odbywając dwugodzinne wycieczki. Są one zauważane na otwartych ulicach, gdzie są najtańsze i to właśnie od razu widzą blogerzy i media. Ale są takie, które są nawet czystsze, jak te znalezione w Bangkoku, lub takie, które znajdują się w centrach hawkerów na Tajwanie, w Singapurze i Malezji, w Japonii i Korei. Mall chodniki i Sądy Żywnościowe oferują szeroki wybór menu Street Food, a to jest trochę mniej niepokojące o higienę. Spodziewam się, że koszt będzie nieco wyższy, chociaż to będzie różnica w centach. Dla smaku ulicznego jedzenia bez towarzyszącego mu ryzyka wypróbuj Balut Eggspress, który służy balut, kwek kwek i jednodniowe pisklęta, które są dość dosłownie jednodniowe pisklęta marynowane i smażone w gorącym oleju; i Nanay Q, które serwują specjalne wieprzowiny i kurczaki BBQ, liempo, grillowane ryby i krewetki

Żywność komfortowa

Carinderias brzmi jak kuchnia w stylu hiszpańskim, ale nie ma z nią związku. Jest to po prostu zbiorowy termin dla klasy pracującej, typu stolika na jedzenie, teraz z stołem i siedzeniami na posiłki, bardziej jako dziurka w ścianie lub prowizoryczna stołówka szkolna (niektórzy mogą mieć koła) dla nisko skonstruowanego pracownika, kierowcy jeepneya, albo ucznia nisko i mocno obciążającego budżet. Styl prezentowania żywności (bez menu, ale niektóre z nich mają zamieszczone menu) jest określony na szklanym lub otwartym liczniku w doniczkach lub głębokich kwadratowych talerzach aluminiowych (dla bardziej klasowych) i gdzie klient może tylko zeskanować swoje oczy i wybrać, czego chce. Panaderias to piekarnie dostarczające chleb i ciasto. Nie jest jednak jasne, czy są odrębną klasą, czy też "Street Food". Bakeshop Goldilocka działa jako restauracja na pełen etat, ale może mieć jakąś obecność w centrach handlowych jako stoiska do jedzenia. Dunkin' Donuts lub Mister Donut również ustalają swoją obecność jako sklep z stołami do jadalni lub jako samodzielne stragany.

Karetka

To specjalna klasa ulicznego jedzenia, odróżniająca się od tych stacjonarnych. Dostawcy poruszają się po wózkach w określonej trasie i określonym czasie, ponieważ niektóre sprzedawane produkty żywnościowe są wrażliwe na czas, co oznacza, że można je jeść tylko rano lub po południu. Niektóre z nich to dzielnice, gdzie ich docelowymi klientami są dzieci w wieku przedszkolnym lub szkolnym, a niektóre to bloki biurowe, gdzie ich głównymi celami są kobiety. Jest tylko kilka rodzajów żywności, które są mobilne.

• Taho - ta wszechobecna muszkowata tofu, znaleziona w całej południowo-wschodniej Azji, ma filipińską wersję, która jest zwieńczona syropem cukrowym i piłeczkami tapioki. Jest patronizowany przez wszystkich, jak dzieci rano.
• Mais - gotowana kukurydza na kostki sprzedana wczesnym i późnym popołudniem.
• Binatog - gotowana kukurydza glutinowa zwieńczona mlekiem kokosowym, cukrem i świeżymi kratami kokosowymi.
• Bola-bola - smażone jaja rybne, małe hot dogi itp.
• Owoce Asortymentowe
• Brudne lody - sprzedawane w wózkach ludowych, ogłaszają swoją obecność dzwonkiem, który wygląda bardziej jak przedmiot kolekcjonerski. Smak jest tak samo naturalny jak jego koszyk - mango, ser carabao, pandan i yam fioletowy (ube).

Śniadanie

Śniadanie w mieście określa się jako suche - co oznacza, że nie jest wilgotne jak w makaronie i zupie czy owsiankach, jak to jest rano w większości miast Azji Południowo-Wschodniej. Bardziej jak amalgam Wschodu i Zachodu, a konkretnie Amerykanów, Hiszpanów i Malajów, jakby McDonald's i Kubańscy przedsiębiorcy zderzyli się z naszymi przeciekami, tworząc te kreacje, które są bardzo chwytliwe, bo wszystkie kończą się "silogiem".

Po pierwsze, są to kluczowe słowa w słowniku Tagalog: Sinangag dla smażonego ryżu czosnkowego i Itlog dla jaj częściej słoneczne do góry i rzadko szturchane. Łączą się, tworząc portmanteau "SILOG". Wraz z nimi jest główna pozycja - mięso lub ryba plus podane podpórki - zestaw A: sałata, pomidory w plasterkach, ogórki w plasterkach, zestaw B: marchew i peas na sinangag, zestaw C: achara lub niedojrzała papaja i marchew, zestaw D: smażony czosnek lub szalotki nad sinangagiem lub zestaw E: Pierścienie cebulowe.

Oczywiście, wspomaga to gorąca kawa, herbata, sok i kilka porannych chlebów nazywanych Pan de Sal (solony chleb).Są stragany lub karyndery, które specjalizują się w tej śniadaniowej taryfie "silog" zwanej "tapsihan", nazwanej na pierwszy rodzaj tej kombinacji, tapsilog.

Restauracje

Chińska restauracja w Santa Cruz

Filipińska żywność jest bezpieczna, by powiedzieć więcej jako pożywienie dla komfortu, wiejskie jedzenie wytworzone w czasie, gdy wszyscy Filipińczycy żyli na wędkarstwie rolnym, chcąc jeść tylko na ryżu i jednym lub dwóch dań - jeden suchy, a drugi mokry lub zupny. Nawet jeśli Filipińczycy osiągnęli wyższy stopień wyrafinowania, stosuje się te same składniki i zachowuje się ten sam smak.

Większość restauracji typu "sit-down" i "casual dining" w Manili byłaby objęta kategorią średniej klasy. Ale są też budżety. Do jadalni budżetowej, po prostu podążajcie za robotami biurowymi, którzy przywykli do budowy piwnic, stołówek czy karynderów (stragany boczne) podczas przerwy obiadowej niemal wszędzie w mieście, a nawet w wysokiej klasy okolicy Makati. Mężczyźni noszą zazwyczaj krótkie rękawowe barong Tagalog i panie, jak bankowcy atopowie. To nie są nisko pracujący pracownicy, ale płacą obiad tak tanio jak ₱piątka, kompletnie z czystym bulionem, daniem i kubkiem ryżu na tyle, aby zasilić pracownika biura do końca dnia. Stołówki uniwersyteckie otwarte dla publiczności oferują uczniowskie posiłki i mają również mieszkańców zajmujących się żywieniem. Wzdłuż Recto i Nicanor Reyes Sts., epicentrum uniwersyteckiego kosmosu w centrum miasta, istnieje kilkanaście sklepów oferujących kompletne i pełne posiłki budżetowe, aż do ₱ trzydziestki.

Manila, jako krajowy ośrodek kuchni regionalnej, ma prawie wszystkie regiony reprezentowane w placówkach gastronomicznych wyłącznie lub w innych. Restauracje ogólne, albo catering dla klasy robotniczej, albo elity, mogą oferować różnorodne dania pochodzące z każdego regionu i zasymilowane w smaku każdej z nich. Na przykład północny region o nazwie Ilocos ma swoją ulubioną taryfę zwaną pinakbet zatwierdzoną praktycznie przez wszystkich i stopiła się w każdej codziennej diecie, chociaż nadal jest określana jako ilocano.

fast food

Nawet podczas gdy "oświecony" świat nienawidzi McDonald's i Pizza Hut, Filipińczycy są wielkimi kochankami swojego stylu i menu jadalnego - hot dogami na patyku, hot dogami na bunie, hamburgerami, cheeseburgerami, pizzą i spaghettiami. Ich zdjęcia rozprzestrzeniają się wszędzie, czy to jako jedzenie na ulicy, czy posiłek z siadaniem. Manileños uwielbia również pączki w personifikacji, która rozpoczęła się od Pączków Dunkina i Pączka, które zostały zdetronizowane przez J. Krispy Kremes. Filipińskie spaghetty są słodsze niż zwykle.

Manila posiada większość typowych amerykańskich łańcuchów fast food, takich jak McDonald's, Burger King, Wendy's, Pizza Hut, Subway, Dairy Queen, Shakey's Pizza, Taco Bell, Dunkin' Donuts, TGIF, Italianni's, Outback i KFC. Jollibee, filipiński odpowiednik McDonald's, który teraz zaćmiewa pozycję dominującą, jest bardzo powszechny w Manili. Zaczęło się jako spin-off McDonald's, kopiując swoje menu i model biznesowy, ale zastępując je lokalnymi składnikami (np. mango pie dla ciasta jabłkowego) i biorąc pod uwagę lokalne podniebienie, teraz stało się imperium biznesowym wartym miliardy dolarów. Innym efektem ubocznym tej działalności jest Chowking, ten sam model biznesowy i opakowanie (styropian, tworzywa sztuczne i tektura), ale z chińskimi menu wpływającymi i stał się tak powszechny jak Jollibee i McDonald's. Innym wyborem dla spin-off jest Mang Inasal, tym razem tematem jest menu stylu country lub prowincjonalnego z opakowaniem tym razem przy użyciu koszy z liści bananowych, trzciny i bambusa jako płyt, a claypoty jako podajniki dla rodzimych miłośników żywności.

Kawiarnie takie jak Starbucks i Seattle's Best są dość powszechne w centrach handlowych i handlowych. W większości stawów fast food posiłki mogą mieć nawet 2 do 3 USD. Typowy posiłek z hamburgera z frytami i napojem leżałby w tym zakresie.

Pustynie

Niektóre produkty spożywcze oferowane przez te placówki deserowe mogą również znajdować się w menu restauracji (ponieważ są to produkty kategorycznie deserowe), które specjalizują się w lokalnej kuchni. Ale są to również odrębne grupy. Złotowłosej i Czerwona Wstążka, super higieniczne amerykańskie zakłady wyróżniają się od reszty, którą zwykle znajdują się w centrach handlowych, oraz od skromnych stoisk żywnościowych na rynkach publicznych, z których pochodzą. Są to głównie sklepy z lodami, ale funkcjonują jako rodzime salony lodowe, serwujące mniej więcej następujące produkty, które są autentycznie lub adaptacyjnie filipińskie desery, takie jak sago parfait, halo-halo (królowa filipińskich deserów), leche flan, mais con yelo (mrożone słodkie porridge corn porridge syrop), saba con yelo (mrożona plantyna w syropie) i polvoron

Pulutan

Filipiny mają swoją własną wersję hiszpańskiego Tapasa, ale niewiele wiadomo na ten temat poza granicami kraju, nawet jeśli Filipińczycy najechali niemal wszystkie zakątki globu, zatrudnieni, a nawet przebywający na stałe w krajach przyjmujących. W każdym razie, to mniej więcej ten sam rodzaj prezentacji - jak palec, wykałaczka, czy widelec, i znaczenie - towarzyszącej każdemu napojowi alkoholowemu, głównie piwowi, na zebraniu społecznym między sąsiadami, krewnymi, kolegami z pracy, rówieśnikami i klientami, i w większości przypadków jest on spożytkowany przez mężczyzn lub camaraderie. Pochodzi z głównego słowa "pulot", oznaczającego "podnieść".

Jest on zawsze podawany w komunalnej płytce lub miseczce z dużą ilością widelców (jeśli musi odebrać jedzenie, inaczej palec jest OK) umieszczonych na płytce jak wiosła na łodzi. Jeśli jest potrzeba sosu zanurzeniowego, to miska jest również podawana razem, aby być używanym w komunalnych warunkach.

Bardzo miejscowe doświadczenie w piciu w Manili oznaczało pójście do piwnych ogrodów lub domów piwnych, jak powszechnie się nazywa. Są one rozrzucone głównie wokół dzielnic pracujących: Sampaloc, Santa Mesa, Quiapo, a nawet obszarów pasów turystycznych Ermita i Malate. Każde miasto w metropolii ma praktycznie swój własny pas rozrywki dla dorosłych, blok lub dzielnicę, w której można znaleźć te zakłady. Są bardzo seksualne. To głównie pracujący mężczyźni i ci, którzy pracują w wojskowych i policyjnych placówkach, którzy są klientelą z młodymi seksownymi i prowokacyjnie ubranymi kelnerkami lub eufemistycznie nazywanymi GRO (Gość Relations Officers) służącymi klientom. Niektóre ogrody piwne podnoszą się wyżej i mają rozrywkę na boki z niemalże dwuczęściowymi tancerzami, którzy robią sobie zakręty na scenie. Jedzenie serwowane w pewnym stopniu przypomina hiszpański styl Tapas, od prostych, takich jak orzeszki ziemne, kukurydza i groszek - gotowane lub głęboko smażone do przyziemnych, takich jak smażona wieprzowina, wołowina, kurczak do przygód, takich jak inne części ciała - uszy, żołądki, wątróbki, serca, jelita, mózgi, kulki, krew i to co masz. Są one zaklasyfikowane do tematu Pulutan.

Dla zakładów przypominających zachodnią wersję pubu, zakłady te koncentrują się w Kółku Remedios w dzielnicy Malate, bardzo ważnym ośrodku nocnego życia. Bohemian Malate, starsza dzielnica Ermity, która rozciąga się między nimi, zawiera wiele różnych miejsc serwujących połączenie jedzenia, komedii, alkoholu i muzyki na żywo.

Karaoke i wideokarty są również bardzo powszechne, ponieważ większość Manileños to amerykańscy kibice Idol, ponieważ pokój dzienny można łatwo przekształcić w jeden.

Pracownicy w Manili zajmują się wszystkim, od codziennych, minimalnych zarobków do emigrantów kierowanych w BMW. Standardowy czas pracy jest różny, zwłaszcza w przypadku mnożenia się centrów kontaktowych, ale zwykły czas pracy wynosi 8:00-5:00. Biorąc pod uwagę fakt, że ruch w Manili gwałtownie się zwiększa wraz z początkiem dnia, zawsze lepiej jest wcześnie wychodzić na spotkania.

Punktualność jest wcześniej mniej ceniona podczas spotkań biznesowych; dzieje się tak po "czasie filipińskim" - w przeciwieństwie do bardziej punktualnego "czasu amerykańskiego" i oczekiwano, że uczestnik będzie spóźniony o jedną godzinę. Jednak przez lata było to znacznie zmniejszone, chociaż złe natężenie ruchu jest zazwyczaj (i realistycznie) cytowane jako główna przyczyna brakujących nominacji.

Makati City jest głównym okręgiem Centralnym tego kraju, a w każdy dzień tygodnia wydaje się, że wszystkie drogi prowadzą tutaj. Firmy wielonarodowe i duże firmy mają tu biura.

Ortigas Centre, które przecinają granice Mandaluyong City, Pasig City i Quezon City, działają jak alternatywne okręgi biznesowe z takimi firmami, jak centrala Azjatyckiego Banku Rozwoju i biuro Banku Światowego w Manili w tej okolicy.

Sprawdź listę hoteli w odpowiednich dzielnicach

Zanim zapytasz, gdzie spać w Manili, należy zapytać czy spać w Manili. Manila jest ośrodkiem rządowym Filipin, ale niekoniecznie najbardziej centralną lokalizacją dla podróżujących służbowo lub turystów wewnątrz Metro Manila, ani najbardziej bezpiecznym, ani przyjemnym obszarem miasta. Sprawdź artykuł z Metro Manila, aby znaleźć inne opcje, gdzie się zatrzymać w mieście.

Z drugiej strony pobyt w Manili jest zdecydowanie niedrogą opcją, bardziej niż w zamożnych obszarach działalności 4. dystryktu. Możesz spać w hotelu Manila tak tanio jak ₱ 500 na noc. Nie oczekuj wielu luksusów za tę cenę!

Manila ma wiele hoteli, domów i apartelli. Większość z tych zakwaterowania można znaleźć w Roxas Boulevard, z widokiem na zatokę Manila lub w dzielnicach Ermita i Malate. Hotelowe zakwaterowanie w Manili jest oddalone o 20 do 30 minut od międzynarodowego i krajowego lotniska.

Istnieje wiele głównych międzynarodowych sieci hoteli, które są obecne w Metro Manila. Stawki są nadal ogólnie tańsze w porównaniu do tej samej klasy hoteli w zachodnich miastach. Jednakże pobyt w tych hotelach byłby uważany przez filipińskie standardy za luksus, zwłaszcza że koszt jest miesięcznym dochodem dla niektórych Filipińczyków.

Telefony są bardzo powszechne w centrum miasta. Korzystanie z telefonów komórkowych jest również bardzo powszechne. Aby używać telefonu komórkowego, musi to być co najmniej dwuzakresowy telefon GSM. Globe and Smart to najwięksi filipińscy przewoźnicy komórkowi i zapraszają do korzystania z nich jako partnera w roamingu (zapytaj operatora macierzystego, czy ma Globe i Smart jako partnera w roamingu).

Aby zadzwonić do dowolnego miejsca w Metro Manila, wystarczy wybrać 7-cyfrowy numer telefonu z telefonu komórkowego lub stacjonarnego. Aby zadzwonić do innego miejsca na Filipinach, wybierz 0 + numer kierunkowy + numer telefonu. Aby wykonać międzynarodową rozmowę telefoniczną, wybierz 00 + kod kraju + numer kierunkowy + numer telefonu.

Kawiarnie internetowe stały się powszechnym widokiem w Metro Manila. Większość centrów handlowych ma przynajmniej jedną kawiarnię internetową. Większość kawiarni internetowych zapewnia szerokopasmowe połączenia. Netopia i Pacyfik Internet to wspólne sieci. Netopia posiada również oddział w stacji MRT-3 Ayala. Tanie połączenia zagraniczne można wykonywać w oddziałach Netopia za pośrednictwem usługi VOIP.

W większości kawiarni dostępne są również usługi WiFi, dzięki czemu można surfować po sieci podczas wysyłania kubka. Airborneaccess.net i WIZ są najczęściej używanymi dostawcami WiFi. Zapytaj, czy korzystanie z usługi jest bezpłatne, w przeciwnym razie, jak to często bywa, będziesz musiał kupić kartę dostępu do Internetu w liczniku.

Pomimo reputacji zbrodni i zatorów komunikacyjnych, Manila jest stosunkowo bezpieczna, jeśli stosuje się podstawowe środki ostrożności. Obszary turystyczne są dobrze patrolowane przez policję lub bezpieczeństwo prywatne, a większość podróży odbywa się za pośrednictwem transportu publicznego. Jeżdżenie samochodem jest z pewnością gorszym sposobem na obejście się, jeśli nie wiesz, jak prowadzić duże miasto.

Zbrodnia

Ciężkie zbrodnie są jednym zagrożeniem, ale możesz się obejść bez kłopotów, jeśli zachowasz zdrowy rozsądek. Narkotyki, zazwyczaj shabu i marihuana, są powszechne w zatłoczonych społecznościach mieszkaniowych, ale dilerzy narkotyków zwykle chowają się w domach, podczas gdy policja i agenci antynarkotykowi rutynowo szukają domów podejrzanych o narkotyki.

Kradzież jest powszechna, zwłaszcza kieszonkowe. Powinniście zachowywać się ostrożnie, tak jak w każdym innym kraju rozwijającym się, szczególnie biorąc pod uwagę, czy nie wyglądacie na Filipińczyków. Złodzieje i oszuści będą postrzegać cię jako łatwy cel. Jednak większość podróżujących z innych krajów azjatyckich, zwłaszcza z Azji Południowo-Wschodniej, nie powinna mieć problemu z mieszaniem się z tłumem.

Przestępstwa z użyciem przemocy to tylko kolejna historia. miejscowi są bardziej skłonni do napadu na strzelnicę. Bag porywacze mogą zamienić się brutalnymi: niektóre kobiety są wciągane na ulice z urazami nóg, próbując odebrać torby od złodziei motocykli. Tondo jest znany z najbrutalnych zbrodni jako stolica gangu.

Odejdź od slumsów, aby nie stać się celem impulsywnych ataków pijanych bandytów i narkomanów, chociaż miejscowi zazwyczaj padają ofiarą. Ubieranie się jak miejscowy może pomóc, ale unikać noszenia ubrań, które mogą powodować niechcianą uwagę, jak koszule bez rękawów i szorty, które często noszą.

W godzinach szczytu, uważaj na kieszonki na zatłoczonych pociągach. zachować czujność podczas stosowania dżentelmenów; następny pasażer obok ciebie może być kieszenią, ale uczniowie w mundurze są najczęstszymi ofiarami. Kolejnym problemem jest również pielęgnacja, zwłaszcza w godzinach szczytu.

Scams

Uważaj na ludzi, którzy do ciebie podchodzą i udają, że cię rozpoznają. Powiedzą, że pracują w twoim hotelu (np. w pokoju czy w ochronie) i że znają cię stamtąd. Mówią, że to ich dzień wolny, a ponieważ właśnie wpadli na ciebie, chcą pokazać ci coś miłego, co jest w pobliżu. Mogą być bardzo przekonujące nawet dla doświadczonych podróżników. To zawsze oszustwo.

Innym popularnym oszustwem jest to, że oszust jest przyjacielem turysty i oferuje mu pokazanie, wysiadanie itp. Po zdobyciu zaufania turysty, oszust wrzuca narkotyki do jedzenia lub picia turysty. Artystka oszustwa prowadzi narkomaną, brudną ofiarę do bankomatu i obserwuje, gdy wchodzi do jej szpilki. Artysta oszustwa może następnie wycofać wszystkie pieniądze z konta.

Wsiadaj do samochodu lub idź z ludźmi tylko wtedy, gdy ich znasz (nawet jeśli mówią, że pomogły ci w hotelu przy poprzedniej okazji). Są najlepiej wybronione, jeśli ich zignorujesz. Jeśli się upierają, powiedz: "Zostawisz mnie w spokoju, czy zadzwonię na policję?" To sprawia, że szybko odchodzą.

Bary i kluby nocne

Obszary Ermita i Malate cieszą się popularnością w barach i klubach nocnych, zwłaszcza pręt dziewcząt skierowany do cudzoziemców, oraz niektóre aspekty prostytucji (np. stripping, alfonping), które ich towarzyszą. Ale życie nocne wykracza poza strefę turystyczną. nawet Pas Uniwersytecki wokół Sampaloca ma tętniącą życiem scenę nocną z obfitymi domami piwnymi, wyraźnie skierowanymi do studentów pomimo ograniczeń w zagospodarowaniu przestrzennym, które zakazują ich zakładania w promieniu 400 metrów (1,300 stóp) szkół i uniwersytetów, i nie jest niczym niezwykłym, że niektóre grupy mundurowych studentów, często chłopców, wymykają się z kampusu i spędzają czas zajęć razem z dorosłymi, szukając drinkami Tylko kobiety.

Wiek legalnego picia to 18 lat, wiek przyzwolenia to 12 lat od 2017 r., a studentom w mundurach, nawet tym, którzy już są w wieku legalnego picia, zabrania się chodzenia do baru i klubu nocnego w czasie zajęć szkolnych. Manila policja napada na podlewanie dziur w celu rutynowych kontroli prostytutek (w barach dla dziewczyn), młodych patronów i mundurowanych studentów (w piwnych domach i nocnych klubach). Miejscowi dorośli muszą przedstawić dowód osobisty lub inny ważny dokument fotograficzny wydany przez rząd, podczas gdy zagraniczni podróżni muszą zawsze wnieść paszport (lub jego fotokopię) jako policyjne placówki pijące napad, aby sprawdzić, czy nie zostały utracone wizy. Studenci w mundurach muszą ryzykować dyscyplinarną ciepłą wodę, jeśli ją złapią.

Slumy i tereny nierówne

Manila ma swoją mowę dla slumsów i społeczności morskich.

Tondo, mimo że ma zróżnicowaną kulturę, może być równie niebezpieczny, ze swoją historią zbrodni z użyciem przemocy, prowadzonych przez gangi; uznaje się ją za stolicę gangów Filipin. Wiele obszarów mieszkalnych jest równie brudnych jak Tondo, z uwagi na to, że jest to dzielnica San Andres Bukid na południowy wschód. Obydwie są jednymi z największych społeczności slumsów na Filipinach.

Spacer może prowadzić do trudnego miejsca. Trudności utrudniające przyjemną wycieczkę to brudne i niedożywione dzieci, które swobodnie wykorzystują ulice jako swój plac zabaw, otwory, które pozostały otwarte (lub prawdopodobnie skradzione do sprzedaży jako złom), kał psi, niezebrane śmieci, niezdyscyplinowane samochody i głównie jeepneje, które wlatują i wylatują z pasów, kiedy zabierają pasażerów, i polityczne billboardy.

Demonstracje publiczne

Obszary Manila, Most Mendiola w San Miguel i ambasada USA w Ermicie, są gorącymi łóżkami dla publicznych niepokojów i często są miejscem dla dużych publicznych demonstracji. Najbardziej znanymi z wywoływania niepokojów społecznych są grupy lewicowe; pokojowe protesty w tych miejscach mogą stać się brutalne, a protestujący walczą z policją antyzamieszkową. Zawsze należy informować o tym, dostosowując się do lokalnych wiadomości i unikając dołączania do demonstracji. Filipińskie przepisy imigracyjne zakazują cudzoziemcom dołączania do protestów, a istnieje ryzyko obrażeń w przypadku, gdy demonstracje staną się gwałtowne.

• Manila Social Hygiene Clinic. 208 Quiricada Street Santa Cruz (przed Szpitalem San Lazaro). Bezpłatne testy i leczenie na obecność HIV i STD. Poniedziałek - czwartek, 8-3.

W metrze

Możesz wziąć jednodniowe wycieczki do sąsiadów Manili.

• Makati - Bustling skyline, lekkie zakupy i tętniące życiem nocne życie.
• Pasay - Chociaż jest to kolejny chaotyczny sąsiad podmiejski, "pas turystyczny" Manili rozciąga się na tereny zbudowane na terenach zrekultywowanych z Zatoki Manili. Na lotnisku w Ninoy Aquino, więc możesz odpocząć, zanim przejdziesz do następnego lotu.

Południowy Luzon

• Tagaytay - to miasto na grzbiecie nad Taal Lake. Spektakularny widok na wulkan Taal na środku jeziora, w połączeniu z wyśmienitą kuchnią z licznych restauracji po stronie grzbietu, sprawił, że jest to ulubiona wycieczka weekendowa dla mieszkańców Manili (około 1 godziny od międzynarodowego lotniska Ninoy Aquino).
• Mount Batulao to popularny cel trekkingowy niedaleko Tagaytay, z takimi samymi widokami i chłodną pogodą, tworząc miły dzień. Do innych pobliskich wycieczek należą Pico de Loro i Mount Maculot (z miłym widokiem na jezioro Taal).
• Taal - jest miastem dziedzictwa, w którym znajduje się wiele domów okresu hiszpańskiego, które zostały zbudowane z gruzu kawy, cukru i innych upraw eksportowych z 19 wieku. Wiele z tych domów przekształcono w muzea dziedzictwa, które pozwalają wyobrazić sobie, jak wyglądało życie w tamtych czasach.
• Antipolo — Manilans corocznie pielgrzymują latem do świątyni Nuestra Senora dela Paz y Buenviaje (Matka Boska Pokoju i Dobrej Podróży) w tym górskim miasteczku. Gdy już tam będzie można wziąć udział w takich przysmakach, jak orzechy nerkowca palonego i kalamaj (glutinuous rice pudding). Wodospady Hinulugang Taktak są w pobliżu i dowodzą powitalnego wytchnienia w miejski zgiełk. W drodze do Antipolo przez autostradę Sumulong są restauracje i bary, które zapewniają doskonały obraz linii metra. (około 1½ godziny od lotniska)

Luzon Północny

• Subic Freeport Zone — Ta była amerykańska baza wojskowa została przekształcona w park przemysłowy i, jak ironia, strefę ekoturystyki. W granicach wolnego portu można wziąć udział praktycznie we wszystkich działaniach, które większość turystów zazwyczaj doświadcza na Filipinach: opalanie na białych plażach z piaskiem, jadanie po bay, studiowanie języka angielskiego, chodzenie w koronach leśnych, nurkowanie w wraku, gry w kasynie, wędrówki ratunkowe z rodzimymi przewodnikami Aeta, skakanie w barze, golfing, masaż (jeden spa oferuje nawet synchronizację masażu z dwoma masażami) i inne zabiegi spa, zakupy w gniazdkach, można to nazwać (około 3½ godziny od lotniska) ...
• Corregidor
• Bataan - prowincja historyczna z wspomnieniami II wojny światowej.
• Baguio — leży dalej na północ i w górach Cordilleras. Ze względu na chłodny klimat i sosny Baguio jest stolicą letnią Filipin (około 8 godzin od lotniska).

Trasy

W przypadku szybkich szlaków tranzytowych należy zasięgnąć opinii przewodników okręgowych. Bardziej szczegółowe trasy numerowanych autostrad można znaleźć na stronach powiatowych.

Dalej do Parañaque ← wpisy	S   N	→ Navotas → Kaloocan
ZAKOŃCZ wpisy	W   E	→ Makati → Dalej w Alabang
KOŃCZ wpisy wpisowe hasła	W   E	→ Quezon City → END
KOŃCZ wpisy... z wpisami	W   E	→ San Juan → Quezon City